راز بزرگ راه آمدن با مردم

عميق ترين اشتياق در طبيعت بشر نياز به مهم بودن است. آرزوي مهم بودن و يا روياي بزرگ بودن يکي از هفت تمايلي است که انسان ها بسيار به آنها نيازمندند. آرزوي مهم بودن مهمترين نياز انسان هاست که انسان ها با آن¬که همواره به دنبال آنند، کمتر به آن مي رسند و مي توانند آن را بدست آورند. پس کساني که اين حس را در ديگران ايجاد مي¬کنند تعداد اندکي هستند و هميشه موفقند زيرا رقيب سرسختي ندارند.
همه ي انسان ها دوست دارند ديگران از آنها تعريف کنند. تفاوت بارز ميان انسان و حيوان نيز همين است. انسان ها آرزوي مهم بودن دارند و اين بزرگترين محرک انسان به سمت تلاش است.
بسياري از انسان ها که ديوانه و يا خيال پرداز مي شوند در عالم تازه ي خود، خود را انساني مهم مي دانند و به آرزوي بزرگ مهم بودن که در دنيا نتوانسته بودند به آن برسند، دست مي يابند.
حال فکر کنيد اگر اين موضوع آن قدر مهم است که انسان ها به خاطرش جنون مي گيرند چه معجزه اي به وقوع خواهد پيوست اگر ما بتوانيم در آن ها با يک تشويق ساده حس مهم بودن را ايجاد کنيم!
هميشه بايد از افراد خوب گفت و آن¬ها را تشويق کرد و در تشويق آن ها حتي مبالغه کرد. اما اين اعمال تا زماني جواب مي دهند که صادقانه باشند، اما اگر به صورت تملق نمودار کنند کسي گول آن را نمي خورد؛ و نتيجه برعکس خواهد شد. پس تشويق بايد صادقانه و از ته دل باشد.
در قدرداني کردن نيز مثل تشويق قدرت عجيبي وجود دارد، زيرا به انسان احساس مهم بودن مي بخشد.
تملق يعني تحسين بي ارزش. شايد جالب باشد بدانيم در مواقع بي کاري نودوپنج درصد در مورد خودمان فکر مي¬کنيم. درخيال، خود را آدم مهمي مي دانيم، چون به اين احساس نياز داريم. حال اگر کسي بتواند قدرت مهم بودن را در کسي ايجاد کند چه خواهد شد؟
معلوم است! علاقه اي شديد در دل طرف مقابل نسبت به خود ايجاد مي¬کند. تشويق يک راه براي ايجاد اين احساس در ديگري است؛ و نيز قدرداني و همه ي چيز هايي که به طريقي نشان مي دهند که ما به طرف مقابلمان توجه داريم. البته اين کار نبايد فقط به صورت گفتاري نمود پيدا کند. ما بايد از ته دل به آنها توجه نشان دهيم که اين همان صميمانه تشکر و تحسين کردن است.
يادمان باشد انسانها فقط به خودشان علاقه دارند. روز، ظهر و شب.